O primeiro é colocar o composteiro nun lugar axeitado:
En contacto directo coa terra para que os organismos descomponedores (microorganismos, insectos e lombrigas) teñan un fácil acceso ao interior do recipiente. Nunca sobre asfalto, cemento ou outro pavimento, xa que se impediría a colonización destes organismos.
Nunha zona sombreada, abrigada do vento e protexidos de cambios bruscos de temperatura e humidade . Aconséllase baixo as ramas dunha árbore de folla caduca para ser protexido do sol no verán e recibir a incidencia dos raios de inverno.
De fácil acceso e próximo á vivenda, por comodidade, e con suficiente espazo dispoñible para as tarefas a realizar.
Unha vez situado no lugar pertinente, pódese comezar a depositar no recipiente os restos orgánicos procedentes da cociña e do xardín o máis desmenuzados posible para favorecer a súa descomposición.
É preciso ter en conta que a achega de materiais húmidos (restos de alimentos, céspede recentemente cortado, ...) debe ser aproximadamente o dobre de materiais secos (follas secas, restos de ramas, ...), sendo necesario remover despois para que a mestura quede uniforme.
No fondo do recipiente formamos unha capa de restos de poda de 10-15 cm de altura, favorecendo con iso a aireación e a drenaxe dos residuos acumulados. A continuación engádense os restos orgánicos procedentes da cociña. Despois colócase outra capa de restos de poda, e así sucesivamente a fin de evitar malos cheiros e mellorar a calidade do abono resultante.
Fases da compostaxe
O proceso para a obtención dun compost maduro soe durar uns 5-6 meses. Durante este período, pódense distinguir 3 fases.
Fase de descomposición
Durante os primeiros 2-4 días, os microorganismos aclimátanse ao novo medio e comezan a multiplicarse e a degradar os elementos máis biodegradables. Isto provoca o aumento da temperatura da pila de residuo, que pode superar os 50ºC.
Fase termófila
Debido ao aumento de temperatura, comezan a intervir organismos termófilos (bacterias e fungos), que actúan a temperaturas de ata 70ºC, producindo unha rápida degradación da materia. Esta fase pode durar ata 2 meses, e nela quedan eliminados os organismos patógenos, as larvas e as sementes.
Fase de maduración
Consiste nun período de fermentación lenta que pode durar 3 meses. Nesta fase acaba por degradarse a parte máis resistente da materia orgánica, diminuíndo a actividade biolóxica, o que provoca un descenso da temperatura.
Que se pode compostar
É preciso conseguir unha mestura que teña unha humidade, temperatura e osixenación óptimas, capaz de manter o equilibrio entre materiais frescos e húmidos (froitas, verduras, céspede, ...), que achegan humidade, e materiais secos (follas secas, ramas,
cartón, cinza, serrín, ...), que favorecen a aireación e osixenación da mestura.
O que SI podemos depositar no composteiro...
Restos de comida: froitas, verduras, arroces, pasta cocida...
Cascas de ovo e cascas de froitos secos.
Pousos de café, té e infusións.
Cinzas e serrín de madeira non tratada.
Papel, cartón, xornais (estes últimos, en cantidades controladas).
Restos de poda, raíces, follas, céspede e material do xardín desmenuzado (canto máis leñoso, máis tempo tarda en compostar).
Restos da colleita da horta, sen pesticidas ou fitosanitarios.
Esterco de animais herbívoros
Po e peluxe do aspirador, fibras naturais, pelos, anacos de teas naturais, plumas.
O que NON podemos depositar no composteiro...
Restos de carne e peixe.
Aceites vexetais e minerais.
Produtos lácteos.
Restos de plantas enfermas ou con pesticidas, insecticidas, etc.
Madeira tratada con pinturas, vernices, etc.
Follas de piñeiro ou eucalipto.
Excrementos humanos ou de animais domésticos carnívoros (cans, gatos).
Medicamentos.
Cueiros desechables.
Papel de cor brillante, impreso con tinta de cor ou plastificado.
Proceso
O primeiro é colocar o composteiro nun lugar axeitado:
Unha vez situado no lugar pertinente, pódese comezar a depositar no recipiente os restos orgánicos procedentes da cociña e do xardín o máis desmenuzados posible para favorecer a súa descomposición.
É preciso ter en conta que a achega de materiais húmidos (restos de alimentos, céspede recentemente cortado, ...) debe ser aproximadamente o dobre de materiais secos (follas secas, restos de ramas, ...), sendo necesario remover despois para que a mestura quede uniforme.
No fondo do recipiente formamos unha capa de restos de poda de 10-15 cm de altura, favorecendo con iso a aireación e a drenaxe dos residuos acumulados. A continuación engádense os restos orgánicos procedentes da cociña. Despois colócase outra capa de restos de poda, e así sucesivamente a fin de evitar malos cheiros e mellorar a calidade do abono resultante.
Fases da compostaxe
O proceso para a obtención dun compost maduro soe durar uns 5-6 meses. Durante este período, pódense distinguir 3 fases.
Fase de descomposición
Durante os primeiros 2-4 días, os microorganismos aclimátanse ao novo medio e comezan a multiplicarse e a degradar os elementos máis biodegradables. Isto provoca o aumento da temperatura da pila de residuo, que pode superar os 50ºC.
Fase termófila
Debido ao aumento de temperatura, comezan a intervir organismos termófilos (bacterias e fungos), que actúan a temperaturas de ata 70ºC, producindo unha rápida degradación da materia. Esta fase pode durar ata 2 meses, e nela quedan eliminados os organismos patógenos, as larvas e as sementes.
Fase de maduración
Consiste nun período de fermentación lenta que pode durar 3 meses. Nesta fase acaba por degradarse a parte máis resistente da materia orgánica, diminuíndo a actividade biolóxica, o que provoca un descenso da temperatura.
Que se pode compostar
É preciso conseguir unha mestura que teña unha humidade, temperatura e osixenación óptimas, capaz de manter o equilibrio entre materiais frescos e húmidos (froitas, verduras, céspede, ...), que achegan humidade, e materiais secos (follas secas, ramas,
cartón, cinza, serrín, ...), que favorecen a aireación e osixenación da mestura.
O que SI podemos depositar no composteiro...
O que NON podemos depositar no composteiro...